به یاد استاد سفر کرده " خلیل عمرانی"

باید که دسته دسته گلایل بیاورید
بر بسترش بساط تغزل بیاورید
(استاد) از این دیار مهیای رفتن است
(شاگرد)ها به رسم ادب گل بیاورید!
این کوه را به شانه ی خود می برید اگر
وقتی که آمدید تحمل بیاورید!
او (زنده است)، زنده به نام و نشان خود
لازم نبود رو به توسل بیاورید!
ای رودهای غمزده یا آسمان شوید
یا ماه را به این طرف پل بیاورید!
روحش شاد...
+ نوشته شده در دوشنبه بیستم آذر ۱۳۹۱ ساعت 11:10 توسط زهرا شعبانی
|